به گزارش مجله خبری نگار/ایلنا،در مرحله اول، آسیب به مغز بهطور آرام و بیسر و صدا رخ میدهد و پیش از آنکه بیمار مشکلات حافظه را تجربه کند، تنها تعداد محدودی از سلولها تحت تأثیر قرار میگیرند. این آسیب به نام نورونهای مسدودساز شناخته میشود و به نظر میرسد که عامل بروز مشکلات در مدارهای عصبی مرتبط با آلزایمر باشد.
در مرحله دوم، خسارات به مراتب بیشتری به مغز وارد میشود و این مرحله با ظهور علائم مشخص بیماری و تجمع پلاکها و گرهها همراه است. این آسیبها به طور گستردهای به عملکرد مغز لطمه میزند و میتواند منجر به ناتوانیهای شدید شود.
«ریچاد جی. هودس»، مدیر موسسه ملی پیری NIH، به چالشهای موجود در تشخیص و درمان آلزایمر اشاره کرد و گفت: «بخش عمدهای از صدمات به مغز پیش از ظهور علائم قابل مشاهده روی میدهد. توانایی شناسایی این تغییرات اولیه به ما کمک میکند تا دریابیم در مراحل ابتدایی بیماری چه بر سر مغز بیمار میآید.»
این نتایج بهطور بنیادی درک دانشمندان از چگونگی صدمه آلزایمر به مغز را تغییر میدهد و میتواند راهنمایی برای توسعه درمانهای جدید برای این اختلال ویرانگر باشد. این مطالعه بر روی مغز ۸۴ نفر انجام شده و نتایج آن در نشریه «نیچر نوروساینس» منتشر شده است.
در مجموع، این تحقیقات نشان میدهد که شناخت زودهنگام آسیبهای مغزی ناشی از آلزایمر میتواند به تشخیص بهتر و توسعه درمانهای مؤثرتر کمک کند و بهویژه در مدیریت این بیماری و کیفیت زندگی بیماران نقش مهمی ایفا کند.